Οι «συναντήσεις » είναι ένα παράλληλο πρόγραμμα, συμπληρωματικό στην κεντρική δραστηριότητα του Εργαστηρίου: δημιουργοί του σύγχρονου κινηματογράφου έρχονται στο Ζαγόρι για να παρουσιάσουν υλικό από ταινίες τους (νέες, ευρισκόμενες ακόμα «υπό κατασκευήν» ή και παλαιότερες) και να συζητήσουν με τους σπουδαστές και το κοινό πάνω σε κατασκευαστικά και αισθητικά ζητήματα που προκύπτουν, με όχημα ένα προεπιλεγμένο θέμα.
6ο Εργαστήριο - Ιούλιος 2015
11 Ιουλίου
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Αθανίτης
παρουσιάζει για πρώτη φορά το υπό εξέλιξη σχέδιο της καινούργιας ταινίας του «ΑΟΡΑΤΟΣ-INVISIBLE»:
Όταν ο 38χρονος Άρης
απολύεται χωρίς προειδοποίηση από το εργοστάσιο όπου δουλεύει, νιώθει να χάνει
τον κόσμο κάτω από τα πόδια του. Οι προσπάθειές του να τον δεχτούν πίσω πέφτουν
στο κενό και η ιδέα της εκδίκησης καρφώνεται στο μυαλό του. Με τα τελευταία του
λεφτά αγοράζει ένα όπλο. Τότε είναι που εμφανίζεται η πρώην γυναίκα του και του
αφήνει τον 6χρονο γιο τους.
Δημήτρης Αθανίτης
σκηνοθέτης
Ο Δημήτρης Αθανίτης
γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπουδασε σινεμά και αρχιτεκτονική. Ιδρυτικό μέλος της της
Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Η πρώτη ταινία του Αντίο Βερολίνο (1994)
κέρδισε δύο διακρίσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και έγινε καλτ, ενώ η δεύτερη
ταινία του Καμιά Συμπάθεια Για Τον Διάβολο (1997) ήταν υποψήφια για τον
Χρυσό Αλέξανδρο και κέρδισε το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας. Η ταινία του 2000+1 Στιγμές (2001) επιλέχτηκε από τον αυστραλό Bill Mousoulis ανάμεσα στις 10 καλύτερες ταινίες για το 2001 στο Senses of Cinema, ενώ
η τελευταία ταινία του, Τρεις
Μέρες Ευτυχίας (2012) έλαβε Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Γυναικείας
Ερμηνείας και Φωτογραφίας στα Maverick Movie Awards NY, Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο
London GFF, τις
υποψηφιότητες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Μουσικής, Εφφέ κ Καινοτομίας της Ελληνικής
Ακαδημίας Κινηματογράφου, ενώ συμμετείχε σε πάνω από 20 φεστιβάλ σε όλο τον
κόσμο.
Φιλμογραφία
2015 Invisible
(pre-production)
2012 Τρεις
Μέρες Ευτυχίας
2011 Πόλη Κρυμμένη (μμ)
2009 Μαντόνα
καλεί Φασμπίντερ,(μμ)
2005 Η Πόλη των Θαυμάτων
2000 2000+1 Στιγμές
1999 Ονειρο
Καλοκαιρινής Νύχτας
1997 Καμμιά
Συμπάθεια για τον Διάβολο
1996 Βοξ,(τηλεταινία)
1994 Αντίο Βερολίνο
1994 Κύριος Χ ,έγχρωμη, (μμ)
1993 Φιλοσοφία, έγχωμη, (μμ)16 Ιουλίου
Η παραγωγός της MARNI FILM Φαίδρα Βόκαλη με το «SUNTAN» σε σκηνοθεσία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου. H περιπέτεια μιας ταινίας που «έγινε όπως δεν πρέπει να γίνονται οι ταινίες».
ΦΑΙΔΡΑ ΒΟΚΑΛΗ – ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ
Mετά την αποφοίτησή της από το τμήμα Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 2005, η Φαίδρα Βόκαλη εργάστηκε στη διανομή, όπου είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει σε markets διεθνών αγορών ως buyer αλλά και να ασχοληθεί ενεργά με την οργάνωση του γραφείου τύπου. Το 2006 ξεκίνησε τη συνεργασία της με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Απέκτησε το μεταπτυχιακό της στον τομέα Film Studies τo 2009 από το University College London με υποτροφία του ΙΚΥ. Στη συνέχεια εργάστηκε ως υπέυθυνη προγράμματος στο Φεστιβάλ, ενώ παράλληλα έγινε αρχισυντάκτρια του μοναδικού κινηματογραφικού περιοδικού στην Ελλάδα, του ΣΙΝΕΜΑ. Πλέον εργάζεται ως παραγωγός στη Marni Films, ενώ πρόσφατα έγινε μέλος του EAVE Producers Network
18 Ιουλίου
Η σκηνοθέτις Ελισάβετ Χρονοπούλου και
η καινούργια –υπό εξέλιξη- ταινία της «ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ» συναντούν το κοινό.
ΜΙΚΡΗ
ΑΡΚΤΟΣ
μυθοπλασία/δράμα - 80’ μαυρόασπρη -
2015
παραγωγή Ελισάβετ Χρονοπούλου
συγχρηματοδότηση Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
σενάριο - σκηνοθεσία - μοντάζ
Ελισάβετ Χρονοπούλου
παίζουν
Σοφία Γεωργοβασίλη-Γιάννης ΚοκιασμένοςΔιώνη
Κουρτάκη
διεύθυνση φωτογραφίας
Χρήστος Αλεξανδρής
ήχος
Στέφανος Ευθυμίου
Περίληψη
Σε κεντρικό ξενοδοχείο ημιδιαμονής, ένας άντρας συλλαμβάνεται
ενώ το αναίσθητο σώμα μιας κοπέλας μεταφέρεται στο ασθενοφόρο.
Μέσα στο περιπολικό, διασχίζοντας την πολύβουη Αθήνα, ο άντρας
ανακαλεί το διάστημα των τελευταίων μηνών. Απ' την ανορθόδοξη γνωριμία του με την
κοπέλα, στο ίδιο ξενοδοχείο, μερικούς μήνες πριν, ως τη δραματική κατάληξη της σχέσης
τους το ίδιο πρωί.
Στο μεσοδιάστημα, η προσπάθεια δυο ανθρώπων ν' αγαπηθούν.
Η ταινία βασίζεται στο διήγημα μου Φοράει κοστούμι (Φοράει
κοστούμι, διηγήματα, Εκδόσεις Πόλις 2013)
5ο Εργαστήριο - Ιούλιος 2014
Πέτρος Σεβαστίκογλου
Η «Ηλέκτρα» γυρίστηκε σε διάστημα δύο ετών. Δούλεψα μόνος
μου ως σκηνοθέτης και κάμεραμαν, στη Σενεγάλη και την Ελλάδα , χωρίς άλλο συνεργείο και σε
απόλυτο αυτοσχεδιασμό με τους ηθοποιούς. Η ιστορία βασίζεται στον αρχαίο Ελληνικό
μύθο της Ηλέκτρας. Τα δυο χρόνια του γυρίσματος και των αυτοσχεδιασμών
αποκάλυψαν ένα από τα βασικά θέματα του μύθου, που είναι η αναζήτηση της
ταυτότητας. Η Ηλέκτρα είναι μια ξένη στην ίδια της τη χώρα, όπως και σε άλλες
χώρες. Το μόνο μέρος όπου μπορεί να αναζητήσει την ταυτότητά της είναι ο
ιδιωτικός της κόσμος που η ίδια προσπαθεί να δημιουργήσει. Από την Αφρική στην
Ευρώπη η ταινία είναι ένα παζλ που συντίθεται από κομμάτια της σπασμένης της
ταυτότητας. Το νήμα της ιστορίας δεν ακολουθεί χρονολογική σειρά αλλά τις
συναισθηματικές επαφές της Ηλέκτρας. Το παρελθόν επανασυνδέεται, το παρόν
παίρνει σχήμα και το μέλλον μπορεί να το φανταστεί. Το πραγματικό ταξίδι της
Ηλέκτρας είναι τελικά η ίδια της η χώρα. Η χώρα της Ηλέκτρας είναι το ίδιο της το ταξίδι.
Χρήστος Βούπουρας - 7 Θυμοί
Ο
Χουσάμ, Άραβας μετανάστης, έρχεται στην Ελλάδα, “μια χώρα απίστων”,
αποφασισμένος να την κατακτήσει χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό, οπλισμένος με τη
νιότη και την αθωότητά του, και να επιστρέψει με τα λάφυρα.
Ο
Στρατής, Έλληνας μετανάστης στη Γερμανία, παντρεμένος με Γερμανίδα και με
παιδιά, ανακαλύπτει ότι είναι ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα, όταν η οικογένεια
του διαλύεται.
Ο
Λαέρτης, Αλβανός μετανάστης στην Ελλάδα, ταλαντούχος μουσικός, προσπαθεί να
αντιμετωπίσει την ανοίκεια γι’ αυτόν ελληνική πραγματικότητα. Παιδί θαύμα
κουβαλάει την κατάρα της ευφυΐας του.
Η Αλεξάνδρα, Ελληνογαλλίδα, επίσης μουσικός,
χρεωμένη με την φροντίδα της αλκοολικής μητέρας της, προσπαθεί να βρει τον
δρόμο της.
Ο Μιχαήλ, ένας ιδιότυπος αστυνόμος της πεζής
περιπολίας, κυνηγά με την σφυρίχτρα του τους μετανάστες και παράλληλα εξωραΐζει
τη ζωή του με ιστορίες που ο ίδιος κατασκευάζει.
Ο Ναούμ, διευθυντής τραπέζης πιστεύει ότι τα
πάντα μπορούν να εξαγορασθούν με το χρήμα, ακόμα και τα αισθήματα.
Έξι άνθρωποι κουβαλούν τον θυμό τους απέναντι
σε κάτι, που ενώ μοιάζει να είναι διαφορετικό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η
αναζήτηση της αγάπης. Οι ιστορίες τους διασταυρώνονται με την ιστορία του
Πέτρου, που είναι ο βασικός ήρωας.
Ο
Πέτρος, αρχαιολόγος γραφείου, παρατηρεί, συμμετέχει, ερωτεύεται, συναλλάσσεται
με τους ανθρώπους αυτούς, επηρεάζει και επηρεάζεται. Ο Πέτρος αμφισβητεί την
έννοια της αγάπης, προτάσσει την ματαιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, και
πιστεύει ότι όλες οι πράξεις του ανθρώπου αντανακλούν την έκφραση των βαθύτερων
συμφερόντων τους. Μέσα από την ματιά του Πέτρου
βλέπουμε λοιπόν τους θυμούς αυτών των ανθρώπων, και ψηλαφούμε τον δικό
του θυμό για την ματαιότητα της ζωής, αλλά και το κέρδος από τη συνειδητοποίηση
αυτής της ματαιότητας.
Η
επαφή του Πέτρου με τους έξι αυτούς ανθρώπους είναι κατ’ αρχήν μια εμπειρία
τραυματική. Για κάθε μια απ’ αυτές ο Πέτρος θα καταβάλει και ένα αντίτιμο.
Μερικές φορές υλικό, άλλες καθαρά ψυχικό – συναισθηματικό. Κάποτε και τα δύο.
Το κέρδος της Εμπειρίας θα καλύψει την απώλεια; Το τέλος είναι ανοιχτό και
διφορούμενο. Η τελευταία χειρονομία του είναι ένας συμβιβασμός με τις ανάγκες
της υπαρξιακής ισορροπίας. Είναι όμως και λύση προσωρινή. Ποια θα είναι η
επόμενη κίνηση;
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ: 1. «Λιποτάκτης» (σε συνεργασία με τον Γιώργο Κόρρα) ταινία μεγάλου μήκους (1987), 35mm, 113'. 2. «Παμβώτις - Δημήτρης Χατζής» (σε συνεργασία με τον Γιώργο Κόρρα) ντοκιμαντέρ μεσαίου μήκους για την ΕΤ1, (1990), 16mm, 30'. 3. «Mirupafshim» (σε συνεργασία με τον Γιώργο Κόρρα) ταινία μεγάλου μήκους, (1997), 35mm, 121'. 4. «Ο Χορός των Αλόγων» ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, (2001), 35mm, 64΄. 5. «Νεώριον, ο φρουρός των πλοίων». Βιομηχανικό ντοκιμαντέρ, μεσαίου μήκους, (2005), digital beta, 38΄. 6. «7 Θυμοί» post production 2014ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ: «Mirupafshim: θα πει καλή αντάμωση». Μυθιστόρημα, σε συνεργασία με τον Γιώργο Κόρα. (Εκδόσεις Εστία, 2000). «Στο Αδιέξοδο της Οδού Ασωμάτων». Διηγήματα. (Εκδόσεις Εστία, 2004). «7 θυμοί» μυθιστόρημα υπό έκδοση, (Εκδόσεις Εστία, 2014)
4ο Εργαστήριο - Ιούλιος 2013
Ο σκηνοθέτης ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΕΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ θα βρίσκεται μαζί μας
-την Παρασκευή 5 Ιουλίου για να προβάλλει για πρώτη φορά την κόπια εργασίας της νέας ταινίας του "Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΟΥ" (αυλή Παρθεναγωγείου στις 9:30 μμ -χωρίς εισιτήριο).
-το Σάββατο 6 Ιουλίου, σε workshop για τους μαθητές του Εργαστηρίου με θέμα "από τη σκηνή, στο όλον της ταινίας".
Αυτή είναι η ιστορία του Κώστα,
50, ενός προοδευτικού οικογενειάρχη και ιδιοκτήτη ανθοπωλείου στην Αθήνα. Στην αρχή της
ταινίας, ο Κώστας σέρνεται με αγωνία στο πάτωμα του σπιτιού του, χτυπημένος,
δεμένος και φιμωμένος, ανήμπορος να προστατεύσει την γυναίκα, την κόρη του και
τον γιό του από την ακραία βία τεσσάρων μασκοφόρων εισβολέων.
Το ανδρικό ένστικτο της εκδίκησης
τον καταλαμβάνει και, κάνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο, μπαίνει σε ένα
εφιαλτικό τούνελ. Η ταινία αφορά την αποδόμηση και διάλυση ενός άνδρα που ήταν η κολόνα του σπιτιού του.
ο χειρότερος εχθρός μου είναι πάντοτε εντός μου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσεμπερόπουλος / Σενάριο: Γιάννης Τσίρος /Πρωταγωνιστούν: Μανώλης Μαυροματάκης, Μαρία Ζορμπά, Γιώργος Γάλλος, Αντώνης Καρυστινός, Θανάσης Παπαγεωργίου, Αριάδνη Καβαλιέρου, Ηλίας Μουλάς, Vesela Kazakova, Tudor Chirila /Διευθυντής Φωτογραφίας: Βαγγέλης Κατριτζιδάκης / Mοντάζ:Γιώργος Μαυροψαρίδης / Ηχος: Στέφανος Ευθυμίου / Σκηνικά: Σπύρος Λάσκαρης / Κοστούμια: Χριστίνα Χατζαρίδου / Μακιγιάζ: Δήμητρα Γιατράκου / Μουσική: Aκης Δαούτης / Παραγωγός: Ελένη Κοσσυφίδου / Συμπαραγωγοί: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ ΑE, ΝΟVA AE.
Ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος γεννήθηκε
στην Αθήνα, σπούδασε οικονομικά στην Ελλάδα και κινηματογράφο στο American Film
Institute στο Λος Άντζελες, όπου έζησε έξη χρόνια σκηνοθετώντας ντοκιμαντέρ,
μικρού μήκους ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, ανάμεσα στις οποίες το «Ήταν Όλοι τους Παιδιά μου» του
Άρθουρ Μίλλερ που απέσπασε Βραβείο Σκηνοθεσίας, Παραγωγής, Α’ Ανδρικού και Α’
Γυναικείου Ρόλου. Πρώτη του δουλειά, το
μεγάλου μήκους ντοκυμαντέρ «Μέγαρα»
που συμμετείχε σε εννέα ευρωπαϊκά φεστιβάλ και απέσπασε το Βραβείο Καλλίτερης
Ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών
στο Φεστιβάλ Forum Βερολίνου (1974). Η πρώτη του μεγάλου μήκους με ηθοποιούς «Ξαφνικός Έρωτας» (1984), είχε
μεγάλη εμπορική επιτυχία και τιμήθηκε με τα
Κρατικά Βραβεία Παραγωγής, Φωτογραφίας και Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Ακολούθησε το «Άντε Γεια» το
1990 με τα Κρατικά Βραβεία Καλλίτερης Ταινίας, Σεναρίου, Α’ Ανδρικού, Α’ Γυναικείου και Β΄ Ανδρικού
Ρόλου, και
η «Πίσω Πόρτα» (2000), που
τιμήθηκε με Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου και διαγωνίστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ του
Τόκυο. Η τελευταία του ταινία «Ο Εχθρός Μου», μόλις ξεκίνησε το ταξίδι
της.
Οι "Συναντήσεις" του 3ου Εργαστηρίου Κινηματογράφου- 2012 :
Τετάρτη 4 Ιουλίου, η σκηνοθέτις Στέλλα Θεοδωράκη
φθάνει στο Εργαστήριο στα Κάτω Πεδινά με την καινούργια, σε εξέλιξη ακόμα, ταινία της “Ημερολόγια Αμνησίας” και την προηγούμενη (2010) «Ricordi Mi» και με θέμα «Κινηματογραφώντας μόνοι και με παρέα - Εναλλακτικοί τρόποι κινηματογράφησης στην Οικονομική Κρίση», θα συζητήσει πάνω στο πως μπορούν να αλλάξουν οι πολιτικές-οικονομικές συνθήκες τον τρόπο που βλέπουμε αλλά και τον τρόπο που κάνουμε σινεμά. www.ricordimi.gr
φθάνει στο Εργαστήριο στα Κάτω Πεδινά με την καινούργια, σε εξέλιξη ακόμα, ταινία της “Ημερολόγια Αμνησίας” και την προηγούμενη (2010) «Ricordi Mi» και με θέμα «Κινηματογραφώντας μόνοι και με παρέα - Εναλλακτικοί τρόποι κινηματογράφησης στην Οικονομική Κρίση», θα συζητήσει πάνω στο πως μπορούν να αλλάξουν οι πολιτικές-οικονομικές συνθήκες τον τρόπο που βλέπουμε αλλά και τον τρόπο που κάνουμε σινεμά. www.ricordimi.gr
Το Ricordi mi είναι ταινία που γυρίστηκε με τις συνήθεις διαδικασίες, με ηθοποιούς και συνεργείο ενώ στα «Ημερολόγια Αμνησίας» (πιο προσωπική ταινία με εντελώς διαφορετικό τρόπο προσέγγισης στην κινηματογράφηση και το μοντάζ) έγινε συνδυασμός υλικού super 8, -προσωπικά οπτικοακουστικά ημερολόγια του 1985-86 με γυρίσματα σε Αυστραλία, Γαλλία και Ελλάδα- και ψηφιακού υλικού από σύγχρονα ημερολόγια της περιόδου 2010-2012. Τα γυρίσματα τέλειωσαν τον Φεβρουάριο του 2012, την επομένη ημέρα των μεγάλων διαδηλώσεων στην Αθήνα όπου κάηκαν παλαιά παραδοσιακά κτίρια μεταξύ των οποίων και ο κινηματογράφος ΑΤΤΙΚΟΝ . Η τελευταία αυτή ταινία, είναι ένα είδος ημερολογιακού φιξιόν και θα γίνει για πρώτη φορά παρουσίασή της σε κοινό.
Δευτέρα 9 Ιουλίου ο σκηνοθέτης Νίκος Περάκης
με όλες τις ταινίες του στη βαλίτσα, έρχεται στο Zagoriwood και μας προσκαλεί στην «κουζίνα του δημιουργού».
με όλες τις ταινίες του στη βαλίτσα, έρχεται στο Zagoriwood και μας προσκαλεί στην «κουζίνα του δημιουργού».
Ο μετασχηματισμός της ανελέητης και τραγελαφικής όψης της ελληνικής πραγματικότητας σε οπτικοακουστική σύνθεση και η άμεση επικοινωνία με το μεγάλο κοινό. Ο Νίκος Περάκης αναλύει τις τεχνικές του και τον περιπετειώδη βίο ενός ορκισμένου κινηματογραφιστή.
Στέλλα Θεοδωράκη : Σύντομο Βιογραφικό
Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου, Oικονομικές Eπιστήμες στο Πανεπιστήμιο Aθηνών και ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, στην Αισθητική κινηματογράφου, με θέμα: H πρωτοπορία στον κινηματογράφο της δεκαετίας του είκοσι στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Είναι ιδρυτικό μέλος της εταιρείας παραγωγής «Φαντασία Οπτικοακουστική» και έχει διδάξει αισθητική και σκηνοθεσία του κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Pεθύμνου, στο Mεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών AΣKT της Aθήνας, και στη Σχολή Καλών Τεχνών -τμήμα Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Φιλμογραφία (επιλεγμένη):
"Plumeria Rubra"
Μικρού μήκους / 16mm / 20' / 1989
Φεστιβάλ μικρού μήκους Θεσσαλονίκης, 1988
→ Eπίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα φεστιβάλ Oberhausen, 1989
"Πλαστικό"
Μικρού μήκους / 16mm / 26' / 1990
Παραγωγή: ΕΚΚ, Στέλλα Θεοδωράκη
→ Bραβείο ταινίας μικρού μήκους, αντι-φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (ex-aequo), 1989
→ Βραβείο YΠΠO, 1990
"Mόδα και πολιτισμός στον 20ο αιώνα: Μόδα - Σώμα - Ποίηση"
Ντοκυμαντέρ / 8 x 30' / 1992
Παραγωγή: ΕΡΤ
→ Bραβείο ντοκυμαντέρ, φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 1991
→ Βραβείο YΠΠO, 1992
"Eίδωλα της πόλης: Oι μητροπόλεις των ειδώλων"
Nτοκυμαντέρ / 1994
Παραγωγή: ET 1
→ Συμμετοχή της σειράς στην Biennale Aρχιτεκτονικής του Σικάγο, 1994
→ Συμμετοχές: MIPCOM Kάννες, Kατάλογος URTI
"Aπό το μοναδικό στο πολλαπλό"
Nτοκυμαντέρ / 16mm / 82' / 1993
→ Bραβείο ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους, φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, 1993
→ Kρατικό βραβείο ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους, 1994
→ Βραβείο φεστιβάλ Amascultura διαγωνιστικό τμήμα, 1995
→ Συλλογή του Mουσείου Mοντέρνας τέχνης, Παρίσι, 1994
→ Προβολή για την αλλαγή του αιώνα Βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης 2000
"Πώς σε λένε;"
Nτοκυμαντέρ / 78' / 1997-8
Συν-σκηνοθεσία: Θάνος Aναστόπουλος
Παραγωγή: YΠEΠΘ "Eκπαίδευση Mουσουλμανοπαίδων"
→ Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης "Eικόνες του 21ου αιώνα (Oψεις του κόσμου)", 1999
→ USA Film Festival Anthology Film Archives, NYC (Festival of recent cinema from Greece and the Balkans), 1999
«Παρα λίγο, παρα πόντο, παρα τρίχα»
Μυθοπλασίας / 35mm / 121' / 2002
→ Bραβείο μοντάζ, Κρατικά βραβεία, 2002
→ Washington Film Festival, 2003
"
Nτοκυμαντέρ / 63' / 2005
→ Φεστιβάλ ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης, επίσημο πρόγραμμα, 2005
→ Harvard University, 2005
“Ricordi mi”
Μυθοπλασίας / 35mm / 100' / 2010
Φεστιβάλ αβαν γκαρντ κινηματογράφου Εγκαίνεια Ταινιοθήκης της Ελλάδας,
Mar Del Plata Film Festival/ Cinema in crisis 2011
Νίκος Περάκης: Σύντομο Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1944 στην Αλεξάνδρεια. Το 1945 οι γονείς του επέστρεψαν στην Αθήνα, όπου πήγε σχολείο.
Το 1962-66 σπούδασε σκηνογραφία και ενδυματολογία στην Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου και εργάσθηκε σαν σκηνογράφος σε μικρές θεατρικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Μετά την στρατιωτική του θητεία στην ΤΕΔ (Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων) 1966-69 επέστρεψε στην Γερμανία, όπου εργάσθηκε σαν σκηνογράφος, ενδυματολόγος και σχεδιαστής παραγωγής (production designer) σε Ευρωπαϊκές και αργότερα σε Ελληνικές παραγωγές.
Ταινίες σαν σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός:
1971 Das Goldene Ding (συν-σεναριογράφος και συν-σκηνοθέτης)
1972 Die Wohngenossin
1976 Bomber und Paganini
1979 Milo Milo
1982 Άρπα Colla
1984 Λούφα και παραλλαγή
1987 BIOS και Πολιτεία
- Προστάτης οικογενείας
- Θυλική εταιρεία
- Η φούσκα
- H Λίζα κι όλοι οι άλλοι (σκηνοθέτης)
2005 Σειρήνες στο Αιγαίο
2007 Ψυχραιμία
2010 Artherapy
2011 Σειρήνες στη Στεριά
Τηλεοπτικές σειρές και ταινίες σαν σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός:
1994 Polis-The Birth of Democracy (Docu-fiction) για την Βαυαρική Τηλεόραση
2004 Σχεδόν ποτέ 11 επεισόδια, σαν σκηνοθέτης για την ΝΕΤ
2006 Λούφα και Παραλλαγή, 6 από 46 επειδόδια σαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης-παραγωγός για την ΝΕΤ.
Ταινίες (επιλογή) σαν production designer:
1972 Strohfeuer (Afree Woman) – Volker Schlöndorff
- Lina Braake – Bernhard Sinkel
1974 Die Verrohung des Franz Blum – Reinhard Hauff
- Berlinger – Bernhard Sinkel, Alf Brustellin
1978 Taugenichts – Bernhard Sinkel
- Die Blechtrommel (The Tin Drum) – Volker Schlöndorff)
1981 Οι απέναντι – Γιώργος Πανουσόπουλος
1981 Engel aus Eisen (Angels of Iron) – Thomas Brasch
1982 Der Mann auf der Mauer – Reinhard Hauff
1983 Ξαφνικός Έρωτας – Γιώργος Τσεμπερόπουλος
1985 Mανία – Γιώργος Πανουσόπουλος
1987 Des Teufels Paradies (The Devil’s Paradise) – Vadim Glowna
- Homo Faber (The Voyager) – Volker Schlöndorff
1991 Zwei Frauen (Silence like Glass) – Carl Schenkel
Οι "Συναντήσεις" του 2ου Εργαστηρίου Κινηματογράφου
“BAN YOUN” του Πέτρου Σεβαστίκογλου
“Ban Youn”, στη αφρικανική διάλεκτο Γουολόφ, σημαίνει «ποιος είναι ο δρόμος;». Αυτός είναι και ο τίτλος της νέας ταινίας του Πέτρου Σεβαστίκογλου, τα γυρίσματά της οποίας βρίσκονται σε εξέλιξη με το μεγαλύτερο μέρος τους να πραγματοποιούνται στη Σενεγάλη. Αποσπάσματα του “Ban Youn” θα προβληθούν για πρώτη φορά σε κοινό την Πέμπτη 7 Ιουλίου στα Κάτω Πεδινά του Ζαγορίου όπου για δεύτερη χρονιά διοργανώνεται το Εργαστήριο Κινηματογράφου. Ο σκηνοθέτης θα αναλύσει τον ιδιαίτερο αφηγηματικό τρόπο που ακολουθεί σε αυτή την ταινία και, ακόμα, θα παρουσιάσει στους μαθητές του Εργαστηρίου την τεχνική που χρησιμοποιεί στηριζόμενος στα πιο σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία που παρέχει η τεχνολογία σε έναν κινηματογραφιστή.
Πέτρος Σεβαστίκογλου |
Φιλμογραφία:
«Τρείς στιγμές» (2008), «Άνεμος στην πόλη» (1997), “Asfael” (1987), «Ιστορία μιας μέρας» (1991), κ.ά.
"Διόρθωση" του Θάνου Αναστόπουλου
Teaser ΔιόρθωσηΤο φιλμ έχει ήδη ταξιδέψει σε πάνω από 30 διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου –ανάμεσά τους και πολλά από τα σημαντικότερα ανά τον κόσμο (Βερολίνο, Μόντρεαλ, Μπουένος Άιρες, Κάρλοβι Βάρι κ.ά), έχει προβληθεί στο “New Directors New Films” του MOMA της Νέας Υόρκης, και έχει βραβευθεί κατ΄ επανάληψη (Ελληνικά Κρατικά Βραβεία Ποιότητας 2007, Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2007, Φεστιβάλ Γενεύης 2008 κ.ά).
ΘΕΜΑ: Με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός η ταινία παρακολουθεί τα βήματα ενός άντρα που αποφυλακίζεται, σε μια οδύσσεια στη σύγχρονη, ακρωτηριασμένη Αθήνα, ανάμεσα σε περιθωριακούς, μετανάστες, αστέγους, κλειστές ομάδες και σύγχρονους πατριώτες. Στην διαδρομή του θα συναντήσει μια γυναίκα κι ένα παιδί. Είναι άραγε οι τρεις τους τα μέλη μιας διασπασμένης οικογένειας ή θύτες και θύματα μιας κοινωνίας που οι βίαιες συγκρούσεις της, τους αποτρέπουν να ζήσουν μαζί.
ΣΕΝΑΡΙΟ: Θάνος Αναστόπουλος – Βασίλης Ραίσης
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Φαντασία Οπτικοακουστική Ε.Π.Ε
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Θάνος Αναστόπουλος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ηλίας Αδάμης
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Μαγιού Τρικεριώτη
ΜΟΝΤΑΖ: Ναπολέων Στρατογιαννάκης
ΗΧΟΣ: Στέφανος Ευθυμίου – Κενάν Ακάουι – Κώστας Βαρυμποπιώτης
ΥΛΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ: High Definition Video
ΗΧΟΣ: DolbyDigital
Θάνος Αναστόπουλος |
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπουδές φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μεταπτυχιακά κινηματογράφου στο Παρίσι. Έχει σκηνοθετήσει μικρού μήκους ταινίες, ντοκιμαντέρ και θεατρικά έργα. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία «Όλο το βάρος του Κόσμου», επελέγη από το διεθνές φεστιβάλ κιν/φου του Ρότερνταμ (2004), ενώ η επόμενη, «Διόρθωση», έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Έχει βραβευθεί κατ΄ επανάληψη στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
«Διόρθωση» 2007, «Όλο το Βάρος του Κόσμου» 2004, «Πώς σε λένε;» 1998, «Η πόλη κάτω από την Πόλη» 1993, «Θεατής» 1989 κ.ά.